Papa Leo XIV ka kritikuar ashpër rritjen e nacionalizmit politik në skenën ndërkombëtare, duke e quajtur atë një ideologji përjashtuese që nxit ndarje mes njerëzve. Në një meshë të mbajtur të dielën në Sheshin e Shën Pjetrit, përpara dhjetëra mijëra besimtarëve, Papa u shpreh se “nuk ka vend për paragjykime dhe zona ‘sigurie’ që na ndajnë nga fqinjët tanë”.
“Për fat të keq, këto tendenca shfaqen gjithnjë e më shumë në formën e nacionalizmave politikë,” theksoi ai gjatë homelisë në kremtimin e Pentekostit, një prej festave më të rëndësishme në kalendarin liturgjik të Kishës Katolike.
Papa Leo, i pari Papë nga Shtetet e Bashkuara dhe i njohur më parë si Kardinali Robert Prevost, u zgjodh më 8 maj si pasues i Papa Françeskut në krye të Kishës Katolike, e cila përfaqëson rreth 1.4 miliardë besimtarë në mbarë botën.
Thirrje për unitet dhe kundër urrejtjes
Në mesazhin e tij, Papa Leo bëri thirrje për hapje dhe ndërtim urash mes popujve, duke kërkuar nga Zoti që “të hapë kufijtë, të rrëzojë muret dhe të shpërndajë urrejtjen”. Edhe pse nuk përmendi konkretisht asnjë shtet apo lider politik, deklaratat e tij u interpretuan si kritikë ndaj politikave të mbylljes dhe përjashtimit që po përhapen në disa vende perëndimore.
Para zgjedhjes së tij si Papë, Prevost kishte shprehur publikisht mospajtime me ish-presidentin amerikan Donald Trump dhe zëvendëspresidentin aktual JD Vance, përmes postimeve në rrjetin social X (ish-Twitter), të cilat janë çaktivizuar që prej zgjedhjes së tij si Papë. Vatikani ende nuk ka konfirmuar nëse profili @drprevost ishte në të vërtetë i tij.
Tradita kritike ndaj politikave të përjashtimit
Pararendësi i tij, Papa Françesku, kishte mbajtur një linjë të ngjashme kritike ndaj Trump. Në vitin 2016, ai kishte deklaruar: “Një person që mendon vetëm për ndërtimin e mureve, çfarëdo qofshin ato, dhe jo për ndërtimin e urave, nuk është i krishterë.” Ndërsa në janar të këtij viti, Françesku e kishte quajtur “të turpshëm” planin e Trump për të deportuar miliona emigrantë nëse rizgjidhej president.
Papa Leo XIV duket se po ndjek një vijë të ngjashme pastorale dhe sociale, duke e vendosur veten si zë kritik ndaj retorikave ndarëse dhe duke i dhënë përparësi solidaritetit, bashkëjetesës dhe përfshirjes globale.
