Presidenti i SHBA-së, Donald Trump, ka urdhëruar një “bllokadë totale dhe të plotë” të të gjitha cisternave të naftës të sanksionuara që hyjnë apo dalin nga Venezuela, në një përshkallëzim të ri të presionit ndaj regjimit të Nicolás Maduros dhe burimeve të tij kryesore të të ardhurave. Në një postim në Truth Social, Trump e quajti regjimin venezuelian “organizatë terroriste të huaj”, duke e justifikuar bllokadën me akuza për vjedhje të aseteve, terrorizëm, trafik droge dhe trafikim njerëzor. Ende nuk dihet se si administrata do ta zbatojë praktikisht bllokadën, por SHBA ka vendosur tashmë një prani të shtuar ushtarake në rajon, përfshirë një aeroplanmbajtëse dhe një duzinë anijesh luftarake. Sekuestrimi i një cisterne të sanksionuar javën e kaluar ka krijuar de facto një embargo, pasi dhjetëra anije që transportojnë miliona fuçi naftë po qëndrojnë të bllokuara në ujërat venezueliane për të shmangur kapjen. Qeveria e Maduros reagoi duke e cilësuar njoftimin si “kërcënim grotesk imperialist” dhe akuzoi SHBA-në se kërkon të vërë dorë mbi rezervat më të mëdha të naftës bruto në botë.
Menjëherë pas urdhrit të Trump, çmimet e naftës u rritën mbi 1% në tregjet aziatike, pasi tregtarët parashikojnë ulje të eksporteve nga Venezuela, edhe pse mbetet e paqartë nëse bllokada do të prekë edhe cisternat jo të sanksionuara që transportojnë naftë iraniane apo ruse. Kina, që merr rreth 4% të importeve të saj nga Venezuela, mund të përballet e para me mungesa, me dërgesat që për dhjetorin priteshin të arrinin mbi 600 mijë fuçi në ditë. Ekspertët paralajmërojnë se nëse embargoja zgjat, çmimet globale të naftës mund të rriten me 5 deri në 8 dollarë për fuçi, duke shtuar tensionet në një treg tashmë të brishtë.
Juridikisht, bllokada e shpallur hap një debat të madh. Ekspertët e së drejtës ndërkombëtare thonë se një bllokadë detare është tradicionalisht një akt lufte dhe kërkon kushte shumë specifike. Kongresmeni Joaquin Castro e quajti hapur vendimin “akt lufte që Kongresi nuk e ka autorizuar, dhe që populli amerikan nuk e dëshiron”. Në terren, efektet janë të dukshme: eksportet e naftës venezueliane kanë rënë ndjeshëm, ndërkohë që PDVSA është goditur edhe nga një sulm kibernetik që rrëzoi sistemet e saj administrative.
Dy zyrtarë amerikanë thonë se, nëse zbatohet plotësisht, bllokada mund të ketë ndikim të rëndë tek Maduro, duke shkaktuar rritje të inflacionit dhe një valë të re migrimi masiv nga Venezuela drejt vendeve fqinje. Vetë Maduro akuzoi SHBA-në për tentativë kolonizimi dhe tha se vendi i tij “do të mbrojë me çdo kusht atdheun”. Ndërkohë, burime në administratën amerikane thonë se Trump është i vendosur të vazhdojë presionin, me shefen e stafit të tij që ka deklaruar se presidenti “do të vazhdojë t’i hedhë në erë anijet derisa Maduro të dorëzohet”.
Kjo lëvizje e Shtëpisë së Bardhë ndodh në një klimë të nxehtë tensioni, ku dhjetëra sulme amerikane ndaj anijeve në Paqësor dhe Karaibe kanë lënë të paktën 90 viktima. Maduro pretendon se qëllimi final është rrëzimi i tij dhe kapja e rezervave të mëdha të vendit. Tregjet po dridhen, gjeopolitika po ndizet — dhe bota po hyn në një lojë të re energjie dhe force, ku një urdhër i vetëm presidencial po tund themelet e tregut global të naftës dhe po shton frikën e një përplasjeje të re ndërkombëtare.
