Pyetja nëse Ukraina duhet të japë territor në këmbim të një armëpushimi po diskutohet gjerësisht, sidomos pas përpjekjeve të ish-presidentit amerikan Donald Trump për të ndërmjetësuar mes Kievit dhe Moskës. Banorë dhe ushtarë në Donbas e shohin me skepticizëm këtë opsion, duke e cilësuar si të papranueshëm.
Zëri nga fronti
Oleksiy, një oficer i Gardës Kombëtare, po pushonte pas një turni 27-ditor luftimesh pranë Pokrovskut, ku çdo ditë regjistrohen dhjetëra sulme ruse. “Kam humbur të gjitha shpresat për negociata. Është e pakuptimtë”, thotë ai.
Në Dobropil, qytetarja Natalya tregon se bombardimet e vazhdueshme kanë shkatërruar çdo iluzion për paqe të shpejtë: “Dikur besoja në bisedime, tani e di se nuk kanë kuptim.”
Në vijën e stabilizimit
Në Kramatorsk, mjekët ushtarakë përballen çdo ditë me të plagosur. Anestezistja Tetyana thotë se shpesh ushtarët arrijnë thjesht të rraskapitur, ndërsa kolegu i saj, Dmytro, kujton një rast kur një ushtar humbi këmbën pasi shkel mbi një minë. Për ta, negociatat e Trump nuk kanë asnjë ndikim: “Detyra jonë është të shpëtojmë jetë,” thotë Tetyana.
Ushtarët në vijën e parë
Një ushtar me pseudonimin “Stinger”, i vendosur në Chasiv Yar, tregon se çdo ditë regjistrohen rreth dhjetë sulme. “Nuk bëhet fjalë për sulme çlirimtare. Ne po mbrojmë çdo metër. Pavarësisht nëse është rrugë, qytet apo fushë, nuk duhet t’i lejojmë të përparojnë”, shpjegon ai.
Banorët kundër lëshimeve territoriale
Edhe qytetarët e Kramatorskut dhe zonave përreth shprehen kundër idesë për të dhënë tokë për paqe. Pensionisti Oleg e përmbledh shkurt: “Sot do Donetskun, nesër Lvivin, pas një jave Kievin. Kjo është e papranueshme.”
Valentina, një pensioniste që humbi shtëpinë nga bombardimet, nuk sheh shpresë tek negociatat: “Putinit nuk mund t’i besohet.” Ndërsa Zoya, një nënë e një ushtari në front, thotë: “Shumë gjak është derdhur. Nuk mund të heqim dorë nga Donbasi.”
Një vendim i rëndë për Ukrainën
Disa banorë, si Vasyl nga Kostyantynivka, shprehin dilema: “Çfarë është më e rëndësishme, toka apo populli? Unë humba gjithçka. Mund të fillojmë nga e para, por ky është një vendim shumë serioz.”
Megjithatë, shumica nuk kanë besim tek garancitë ndërkombëtare. “E vetmja garanci është ushtria jonë,” thotë Mykola.
Lufta dhe e ardhmja
Pavarësisht skepticizmit, të gjithë e pranojnë se lufta përfundon vetëm me negociata. Ushtari i ri Yaroslav, i cili lufton në Donbas, është kategorik: “Nuk jam gati të heq dorë nga këto rajone. Për çfarë dhanë jetën kaq shumë njerëz?” – por shton: “Çdo luftë mbyllet me bisedime. Historia përsëritet për ata që nuk e njohin.”
Banorët e Donbasit duken të ndarë mes dhimbjes, skepticizmit dhe shpresës, por një gjë është e qartë: dhënia e tokës për paqe shihet si një çmim shumë i lartë për t’u paguar.
