Kriza humanitare në Gaza arrin pragun e pakthyeshëm, ndërsa bota përballet me pasojat e dështimit të detyrës së kujdesit
Në rubrikën e gjeopolitikës, kriza humanitare në Gaza ka arritur një pikë kthese të rëndë, ku disa individë tashmë nuk mund të shërohen pavarësisht ndihmës ushqimore, dhe një katastrofë më e madhe po afrohet me shpejtësi. Historia e zive të shkaktuara nga njeriu, si ajo e Dimrit Holandez të 1944-45, ofron paralelizma të zymta dhe mësime urgjente për situatën aktuale, duke nxjerrë në pah pasojat shkatërrimtare të dështimit të detyrës së kujdesit në konflikte.
Burimi: Analizë e bazuar në artikullin “Tipping Points in Gaza: Lessons from History” nga The Diplomat.
Pikat e Kthimit të Urisë në Gaza
Gaza po përballet me një krizë urie që ka kaluar fazën e parë të pakthyeshme për disa banorë, ku dëmtimet fizike dhe psikologjike janë të përhershme pavarësisht ndihmës. Pika e dytë kthese, ku popullsi të tëra nuk do të mund të shërohen, është afër. Sipas ekspertëve, uria e zgjatur çon në faza të rënda: fillimisht trupi konsumon rezervat e karbohidrateve dhe yndyrës, pastaj muskujt shndërrohen në glukozë, dhe në fazën e fundit, proteinat e ulëta të gjakut shkaktojnë ënjtje dhe dështim të organeve. Kombinimi i urisë me mungesën e mikronutrientëve, si tiamina, përshpejton kolapsin e sistemeve të trupit, me simptoma si gjakderdhje të mishrave të dhëmbëve, plagë të lëkurës dhe vdekje të papritura nga mungesa e elektroliteve.
Situata në Gaza është më e rëndë se Dimri Holandez i 1944-45, kur 4.5 milionë njerëz përjetuan uri me racione ditore prej 400 kcal, duke çuar në 20,000 vdekje, kryesisht pas ndihmës. Në Gaza, mungesa e kalorive, mikronutrientëve, ujit dhe organizimit e bën krizën më akute, me pasoja që mund të tejkalojnë çdo precedent historik.
Mësimet nga Dimri Holandez
Në shtator 1944, gjatë Operacionit Market Garden, një grevë e punëtorëve të hekurudhave holandeze në mbështetje të Aleatëve nxiti një bllokadë gjermane të ushqimit dhe karburantit në Holandën jugore. Kjo strategji urie, pa një qëllim të qartë strategjik, përshpejtoi disfatën gjermane, por shkaktoi vuajtje të mëdha. Edhe kur Operacionet Manna dhe Chowhound hodhën 10 milionë kilogramë ushqim nga ajri, shpëtimi i vërtetë erdhi vetëm pas dorëzimit gjerman më 5 maj 1945, kur furnizimet tokësore u mundësuan.
Paralelizmat me Gazën janë të qarta. Izraeli ka lejuar ndërprerje të kufizuara të luftimeve për hedhjen e ndihmës nga ajri, por këto masa janë të pamjaftueshme. Furnizimet e kufizuara tokësore nuk mund të ndalojnë afrimin e pikës së kthimit të vdekjes masive. Siç tregon çlirimi i kampit Bergen-Belsen në 1945, ku 25% e të mbijetuarve vdiqën pas ndihmës për shkak të dëmtimeve të pakthyeshme, ndihma e vonuar mund të mos jetë efektive.
Detyra e Kujdesit dhe Pasojat Gjeopolitike
Në Gaza, mungesa e organizimit dhe ndihmës së mjaftueshme po çon drejt një tragjedie të parandalueshme. Ndihma ushqimore duhet të shoqërohet me plotësim të mikronutrientëve dhe kujdes mjekësor të specializuar për të adresuar komplikimet e urisë dhe dehidratimit. Forcat e Mbrojtjes së Izraelit posedojnë ekspertizën për të udhëhequr një përpjekje shpëtimi shumëkombëshe, e cila mund të zbusë krizën dhe të kundërshtojë narrativat e armiqve të Izraelit që shfrytëzojnë imazhet e vuajtjeve masive.
Nëse kjo pikë kthese kalon pa ndërhyrje, historia do të gjykojë ashpër ata që kishin detyrën e kujdesit dhe dështuan të vepronin. Fajësimet për konfliktin do të zbehen përballë pasojave humanitare. Strategjikisht, një përgjigje e koordinuar humanitare mund të bëjë më shumë për të forcuar pozicionin e Izraelit sesa vijimi i luftimeve, duke shmangur krahasimet me katastrofat e kaluara si Bergen-Belsen.
Kriza në Gaza nxjerr në pah nevojën urgjente për veprim të menjëhershëm humanitar dhe përgjegjësinë morale e strategjike të aktorëve globalë për të parandaluar një tragjedi të pakthyeshme.
Burimi: Analizë e bazuar në artikullin “Tipping Points in Gaza: Lessons from History” nga The Diplomat.
