Ashtu si në të kaluarën, edhe sot CIA po luan një rol aktiv në Amerikën Latine, duke mbështetur Pentagonin në operacionet kundër Venezuelës dhe karteleve të drogës.
Sipas raportimeve të fundit, këto veprime janë ndërmarrë me urdhër të drejtpërdrejtë të ish-presidentit amerikan Donald Trump, ndërsa disa dokumente të rrjedhura në media kanë zbuluar detaje të planit.
Gazeta The Guardian shkruan se inteligjenca amerikane ka qenë e përfshirë në fazën e parë të sulmeve që çuan në shkatërrimin e disa anijeve të dyshuara për kontrabandë, duke dhënë ndihmë në katër fronte kryesore:
-
Sigurimin e fotove satelitore dhe informacioneve mbi objektivat e mundshëm;
-
Përgjimin dhe punën në terren për mbledhjen e të dhënave mbi trafikantët;
-
Gjurmimin e motoskafeve dhe gjysmë-nëndetëseve;
-
Misionet e mundshme brenda elitës politike dhe ushtarake të Caracas-it.
Sipas gazetës, përfshirja e CIA-s ka qenë e menjëhershme dhe e gjerë, me synim intensifikimin e ofensivës kundër kundërshtarëve të Venezuelës.
Ndërkohë, Associated Press ka zbuluar një plan që daton nga viti 2024 dhe që është riaktivizuar së fundmi: rekrutimi i pilotit personal të Nicolás Maduro-s, Bitner Villareal. Sipas raportimeve, amerikanët do ta kishin kontaktuar për ta bindur që të devijonte avionin presidencial drejt një vendi ku SHBA-të mund ta arrestonin Maduro-n. Piloti do të shpërblehej bujarisht, por ai refuzoi të bashkëpunonte.
Pas kësaj, autoritetet e Caracas-it akuzuan shërbimet amerikane për përgatitjen e një provokimi të sajuar: një njësi e Marinës amerikane, USS Gravely, do të goditej nga një shpërthim gjatë një ndalese në Trinidad dhe Tobago – një atentat që më pas do t’i atribuohej Venezuelës, për të justifikuar një kundërpërgjigje ushtarake.
Nga arkivat është zbuluar gjithashtu një histori tjetër: një sulm kibernetik i kryer nga CIA në fund të mandatit të parë të Trump-it, me synim sistemet e sigurisë së Venezuelës. Ekspertët nuk përjashtojnë që një skenar i tillë të përsëritet, paralelisht me sulme të mundshme të flotës amerikane në ujërat e Karaibeve.
Janë përmendur edhe iniciativa për të nxitur grushte shteti, rebelime në ushtri dhe përçarje në shoqëri. Disa nga këto ide konsiderohen pjesë e luftës propagandistike, ndërsa të tjera janë objektiva konkrete.
Në SHBA ka pasur gjithashtu dyshime nga kongresmenë mbi identifikimin e anijeve të fundosura — tashmë 15 që nga fillimi i ofensivës. Pas një seance të mbyllur, një deputete demokrate deklaroi se “nuk ka gjithmonë siguri se çfarë është fundosur saktësisht”. Kjo tezë u hodh poshtë nga Sekretari i Mbrojtjes, Pete Hegseth, i cili ka vendosur rregulla të rrepta për vartësit: ndalohet të flitet për këtë krizë pa leje paraprake.
Në sfond rikthehet historia e gjatë e aktiviteteve sekrete të SHBA-së në Amerikën Latine gjatë viteve ’60–’70 — nga Operacioni Condor në mbështetje të regjimeve ushtarake të djathta, te rrëzimi i Salvador Allende në Kili.
E kaluara është e mbushur me operacione të fshehta, suksese dhe dështime: katastrofa e Gjirit të Derrave, zbarkimi në Santo Domingo, pushtimi i Grenadës, rrëzimi i Noriega-s dhe lidhjet me Irangate.
Mbi të gjitha, qëndron seria e pafund e intrigave për eliminimin e Fidel Castro-s – nga planet për helmime e sabotime të çuditshme, deri te “kontratat” për vrasje me përfshirjen e mafies. Rrugë të ndërlikuara që, herë pas here, janë ndërthurur edhe me hetimet për atentatin ndaj John F. Kennedy-t.
Ana e errët e luftës politike – parajsa e hijeve.
Shkrim nga Guido Olimpio për Corriere Della Sera
