Nga Prof. Asoc. Dr. Artan Nimani
Forumi Intelektual E30
Kur statistikat zyrtare të kryeministrit Albin Kurti dhe ministrit Hekuran Murati flasin për mirëqenie, realiteti në Kosovë tregon një situatë krejt tjetër: konkurrencë të pamëshirshme për një vend pune, ku profesionistë të rinj dhe të përgatitur, të cilët kanë investuar vite të tëra në arsim, përballen me qindra konkurrentë për një pozitë në administratën shtetërore.
Deklaratat e Kryeministrit Kurti për një shkallë papunësie prej vetëm 10.7% dhe thirrja e tij ndaj diasporës “Kush kërkon punë, ta dërgojë te unë” janë larg nga realiteti i përditshëm i qytetarëve. Një shembull tipik është konkursi i fundit në Ministrinë e Financave për pozitën Zyrtar i Skemave Pensionale, ku në listën e ngushtë janë përzgjedhur 137 kandidatë të diplomuar dhe profesionistë të rinj për vetëm një vend pune. Ky është një tregues i qartë i krizës së thellë të tregut të punës në Kosovë.
Statistikat zyrtare dhe realiteti: Një kontrast i thellë
Raste të tilla, që tashmë janë bërë të përditshme në publikimet zyrtare të konkurseve, dëshmojnë se papunësia është shumë më e lartë sesa ajo që raportojnë statistikat e qeverisë. Për më tepër, metodologjia e përdorur për matjen e papunësisë është e diskutueshme, duke përjashtuar kategori të gjera të popullsisë nga numri zyrtar i të papunëve. Kjo krijon një imazh të rremë të mirëqenies, që nuk reflekton realitetin në terren.
Manipulimi me shifra: Një lojë me dinjitetin e qytetarëve
Mashtrimi me statistika nuk është vetëm një devijim i së vërtetës për publikun, por edhe një lojë e rrezikshme me dinjitetin e qytetarëve. Ata që përballen me qindra konkurrentë për një vend pune e dinë më mirë se kushdo se shifrat e ulëta të papunësisë janë një iluzion dhe propagandë politike.
Në vend të politikave të tilla mashtruese, qeveria duhet të angazhohet për:
- Krijimin e vendeve të qëndrueshme të punës,
- Zhvillimin e sektorit privat, që është motori i ekonomisë,
- Ofrimin e transparencës në proceset e rekrutimit publik.
Llogaridhënia si domosdoshmëri
Qytetarët duhet të refuzojnë këtë manipulim dhe të kërkojnë llogaridhënie nga qeveria. Papunësia, varfëria dhe kriza e tregut të punës nuk mund të fshihen me statistika të rreme apo me fjalë boshe. Realiteti është aty për t’u parë dhe për t’u adresuar me politika të vërteta që mbështesin zhvillimin dhe mirëqenien e qytetarëve.
