Fjalët e pakuptimta për pesë minuta mund të ndihmojnë në trajtimin e një gjendjeje të zakonshme të syve, sipas një studimi të ri të publikuar në British Medical Journal.
Kërkuesit zbuluan se përsëritja e frazave të pakuptimta – si “hee hee hee, hah hah hah”, “cheese cheese cheese”, “cheek cheek cheek” dhe “hah hah hah hah hah hah” – mund të jetë po aq efektive sa përdorimi i lotëve artificialë për të trajtuar sëmundjen e syve të thatë.
Gati 300 njerëz me këtë gjendje u ndanë në dy grupe për eksperimentin, me gjysmën e tyre që mori pika për sytë me acid hialuronik.
Të tjerët përfunduan një kurs të ashtuquajtur të terapisë së qeshjes, me subjektet që u kërkua të përsërisin fraza që imitojnë funksionin e qeshjes.
Kjo duhej të përsëritej 30 herë në pesë minuta dhe të kryhej katër herë në ditë për tetë javë – e njëjta frekuencë me të cilën grupi tjetër duhej të merrte pika për sytë.
Kërkuesit zbuluan se të dyja metodat lehtësuan simptomat e sëmundjes së syve të thatë në një masë të konsiderueshme dhe se terapia e qeshjes nuk ishte “në asnjë rast inferiore” ndaj pikave artificiale, duke sugjeruar se mund të jetë një trajtim alternativ.
Sëmundja e syve të thatë është një gjendje e zakonshme që prek deri në një të tretën e popullsisë. Megjithatë, është më e zakonshme tek ata që janë mbi 65 vjeç.
Ajo ndodh kur sytë nuk janë në gjendje të lubrifikojnë mjaftueshëm vetë dhe mund të bëjnë që ata të ndihen të kruar dhe të dhembshëm.
Mënyra standarde e trajtimit të kësaj gjendjeje përfshin ndryshime në stilin e jetesës, si kufizimi i kohës përpara ekranit, pastrimi i kapakëve të syve dhe përdorimi i një lagësuesi të ajrit për të reduktuar ajrin e thatë në mjedisin përreth.
Nëse këto metoda nuk ndihmojnë, pikat për sytë gjithashtu mund të recetohen ose të blihen nga farmacitë për të ndihmuar me simptomat.
Ndërhyrjet e qeshjes janë lidhur më parë me reduktime të dhimbjes dhe stresit.
Ekspertët që kryen studimin, nga disa universitete përfshirë Universitetin Sun Yat-sen në Kinë dhe Universitetin Queen’s në Belfast, thanë se terapia e qeshjes përfshinte ndërhyrje të ndryshme që ishin të dizajnuara për të provokuar qeshje, buzëqeshje dhe ndjenja të këndshme.
Kërkuesit vlerësuan ndryshimet në simptomat e pjesëmarrësve, që ishin të moshës 18 deri në 45 vjeç, duke përdorur një matës të sëmundjes së syve të thatë të quajtur indeksi i sëmundjes së sipërfaqes oculare.
Ekspertët thanë se ata e adaptuan dhe zhvilluan një ushtrim të qeshjes për “të angazhuar optimalisht muskujt ocularë të pjesëmarrësve”.
Në fund të studimit, kërkuesit zbuluan se kishte një përmirësim statistikisht të rëndësishëm në simptomat në indeksin në të dy grupet.
Ndërkohë që ata thanë se mekanizmi biologjik i ushtrimit të qeshjes mbi sëmundjen e syve të thatë ishte “i paqartë”, ata arritën në përfundimin se “ushtrimi i qeshjes ishte i barabartë me lotët artificialë (0.1 për qind acid hialuronik) në përmirësimin e simptomave dhe shenjave klinike të sëmundjes së syve të thatë”.
Kërkuesit shtuan: “Ushtrimi i qeshjes është një ndërhyrje e sigurt, miqësore me mjedisin dhe me kosto të ulët për pacientët me sëmundje simptomatike të syve të thatë dhe ndyrësim të kufizuar të korneës.”
